Każda kobieta marzy o szczęśliwej i pełnej rodzinie. Niestety bardzo często się zdarza, że jest ona zmuszona wychowywać dziecko samotnie. Może to być uwarunkowane wieloma czynnikami. Mężczyzna może nie chcieć dziecka, kobiety często same decydują się na samotne macierzyństwo nie mówiąc nic swojemu partnerowi, ludzie nie decydują się na wspólne życie i mężczyzna tylko pokrywa koszty utrzymania dziecka lub z powodów losowych nie może uczestniczyć w życiu rodziny.
Bez względu na to, co było przyczyną takiego stanu rzeczy, kobieta staje przed bardzo ważną rolą w swoim życiu – musi zastąpić dziecku oboje rodziców. Musi zapewnić mu ciepły i bezpieczny dom, zarobić na bieżące potrzeby własne i maleństwa oraz zadbać o rozwój dziecka w takim stopniu, aby nie było widocznych oznak braku ojca.
Niestety pewne rzeczy nie są możliwe do wykonania, jeśli dziecko nie ma wzorca męskiego.
Dla małego chłopca to ojciec jest autorytetem, który uczy go męskich czynności, gra z nim w piłkę, pokazuje mu świat. Jest to bardzo istotne, ponieważ tylko mężczyzna jest w stanie przekazać synowi wiele rzeczy bez słów. To jest tzw. męska solidarność czyli niezwykła więź, która łączy ojca z synem.
Dla małej dziewczynki ojciec jest pierwowzorem mężczyzny. Psychologia już dawno odkryła związek między wyborami życiowych partnerów kobiet a cechami osobowości ich ojca. To ojciec jest odpowiedzialny za wzmacnianie poczucia wartości kobiety od najmłodszych lat. To dla niego jest od początku małą księżniczką, o którą należy dbać i się o nią troszczyć.
Zobacz też : Nadopiekuńcza matka
I choć kobiety bardzo się starają, aby zapewnić te wszystkie elementy swoim dzieciom, to jest to niezwykle trudne i nie wynika z braku kompetencji, lecz z samej natury.
Dlatego też należy z dzieckiem dużo rozmawiać i otwarcie mówić, że pewnych rzeczy matka nie jest w stanie wykonać czy pewnych potrzeb zaspokoić. Czasem dzieci podświadomie szukają wzorca męskiego wśród swoich najbliższym, np. wujku, dziadku czy sąsiedzie, ponieważ odczuwają jego brak.
Samotne macierzyństwo jest trudne, nawet biorąc pod uwagę tylko czas, jaki można poświęcić dzieciom, lecz nie jest niemożliwe. Dobrze, aby od początku dbać o więzi rodzinne, aby dziecko czuło się kochane i bezpieczne oraz aby nie miało podstaw do postrzegania się jako gorszego od swoich rówieśników.
Zobacz też : Strata dziecka - czy to w ogóle moa przeżyć
